تصفیه ویژه

زندگی جمعی، انسان را به انجام معاملات و داد و ستد وامی دارد و در این خصوص شخص را از دیگری طلبکار و گاهی مدیون دیگری نیز می کند. به همین دلیل باید گفت دارایی انسان همواره پالایش شده نیست و دیونی را با خود همراه دارد. حال در بعضی مواقع شخص، به پرداخت بدهی های خود مبادرت می کند، اما گاه بنا بر دلایل گوناگون همانند ورشکستگی یا مرگ، این امر به صورت ارادی شکل نمی گیرد. از آنجا که در اکثر این موارد، یا اموال بدهکار کافی نیست یا احتمال بی کفایتی آن می رود، بیم تزاحم حقوق طلبکاران و پایمال شدن حق آن ها وجود دارد، به همین دلیل لازم است پالایش در این موارد به گونه ای ویژه صورت گیرد. از این رو، برای اتخاذ رویکردی برابری طلبانه میان طلبکاران در این گونه موارد، اصولی همچون بی طرفی نهاد پالایش کننده، هم سطح کردن بدهی ها و وحدت مرجع رسیدگی برای تحقق اصل ذکرشده ضروری است. در تحقیق پیش رو، ابتدا، مفهوم تصفیه ویژه بررسی و در ادامه، مصادیق آن برشمرده می شود. درنهایت، با وجه به این مصادیق، قواعد حاکم بر تصفیه ویژه بررسی و تبیین می شوند.