بررسی اثرات محافظتی نانواکسیدروی بر بافت بیضه و سطح هورمون های جنسی موشهای سوری پس از تیمار با فنیل هیدرازین

فنیل هیدرازین می تواند سبب تغییرات ساختاری در بافت بیضه و سطح هورمونی شود. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات نانواکسیدروی متعاقب هیپوکسی القاشده توسط فنیل هیدرازین در موش سوری نر صورت پذیرفت.
برای انجام این مطالعه تعداد 72 سر موش سوری نر بالغ جوان 6-8 هفته ای، به صورت تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: گروه 1 (کنترل نرمال)، گروه دو (فنیل هیدرازین b.w/i.p./gr 100/ mg 8، برای بار اول و b.w/ i.p./gr 100/ mg 6، هر 48 ساعت یک بار)، گروه سه شم (دریافت کننده نرمال سالین (ml/kg/ i.p. 1/0) دریافت کردند.)، گروه چهار (فنیل هیدرازین و نانواکسیدروی mg/kg/ i.p. 1)، گروه پنج (فنیل هیدرازین و نانواکسیدروی mg/kg/ i.p. 5/2)، گروه شش (فنیل هیدرازین و نانواکسیدروی mg/kg/ i.p. 5)، گروه هفت (نانواکسیدروی mg/kg/ i.p. 1)، گروه هشت (نانواکسیدروی mg/kg/ i.p. 5/2) و گروه 9 (نانواکسیدروی mg/kg/ i.p. 5). پس از طی 35 روز تیمار، موش ها آسان کشی شده و تغییرات مورفولوژیک و مورفومتریک و سطح سرمی تستوسترون، LH و FSH مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند و تمامی نتایج بر اساس میانگین ± خطای استاندارد بیان شدند. جهت مقایسه بین گروه ها نیز آنالیز واریانس یک طرفه مورداستفاده قرار گرفت و مقدار 05/0>P به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
گروهی که فقط فنیل هیدرازین دریافت کرده بود، کاهش معنی داری (05/0>P) در سطح هورمون های جنسی، شاخص های اسپرماتوژنز، ضریب تمایز لوله ای، ضریب تجمعی، ضریب اسپرمیوژنز، ارتفاع اپیتلیوم زایگر و تعداد سلول های لیدیگ، سرتولی و قطر لوله های منی ساز نشان داد و بافت بینابینی افزایش و ادماتوز یافته بود، که نانواکسیدروی در سایر گروه ها توانسته بود تا حدود زیادی سبب بهبود آن ها شود.
نتایج این مطالعه نشان دادند که نانواکسیدروی در دوزهای پایین به خصوص در دوز mg/kg 5/2 می تواند از بافت بیضه و هورمون های جنسی در برابر واکنش های مخرب ناشی از فنیل هیدرازین نقش حفاظتی ایفا نمایند.