مقایسهٔ تولید واکه های زبان فارسی در بزرگسالان 18 تا 28 سالهٔ ترک زبان

یکی از مشخصه های بسیار مهم واکه ها در هر زبانی، ساختار سازه ای آن هاست. نه تنها بسامد پایه آقایان و خانم ها می تواند بسیار متفاوت باشد، بلکه ساختار سازه ای هر واکه در زبان های مختلف تحت تاثیر جنسیت قرار می گیرد. این پژوهش با هدف تعیین ساختار سازه ای 6 واکهٔ زبان فارسی در بزرگسالان 18 تا 28سالهٔ ترک زبان انجام شد.
پژوهش حاضر به صورت مقطعی روی 30 نفر ترک زبان از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در محدودهٔ سنی 18 تا 28 سال انجام شد. بسامد پایه و سه سازهٔ اول شش واکهٔ فارسی با استفاده از نرم افزار Praat ضبط و با استفاده از آزمون های t مستقل و من ویتنی بررسی قرار شد.
در آقایان کمترین F0 مربوط به /æ/ و بیشترین F0 مربوط به /i/ و در خانم ها کمترین F0 مربوط به /æ/ و بیشترین میزان مربوط به /i/ بود. تفاوت میانگین بین آقایان و خانم ها در F1 و F3 واکهٔ /u/، F2 واکهٔ /o/ و در F3 واکهٔ /a/ معنادار نبود اما در سایر موارد معنا دار بود (0٫05>p). بیشترین مقدار میانگین F0 مربوط به واکهٔ /i/ و کمترین بسامد پایه نیز مربوط به واکهٔ /æ/ بود.
بیشتر بودن F0 خانم ها به دلیل قطر و طول کمتر تارهای صوتی و ابعاد کوچکتر حنجرهٔ آن هاست. بیشتر بودن F1 خانم ها نشان دهندهٔ ارتفاع بیشتر زبان حین تولید واکه است؛ کاهش F2 با خلفی تر شدن واکه می تواند به دلیل کوتاه شدن فاصلهٔ محل تنگ شدگی از منشا تولید آوا یعنی تار های صوتی باشد.