تاثیر تمرینات هوازی با شدت متوسط بر شاخص های سندرم متابولیک و گرلین آسیل دار در زنان میانسال

نتایج مطالعات بیانگر این است که انجام فعالیت های ورزشی ممکن است با کاهش شاخص های سندرم متابولیک همراه باشد. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی با شدت متوسط بر شاخص های سندرم متابولیک و گرلین آسیل دار در زنان میانسال صورت پذیرفت.
در پژوهش حاضر که یک مطالعه نیمه تجربی بود، 24 زن میانسال مبتلا به سندرم متابولیک که به طور داوطلبانه شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات هوازی (12= n) و کنترل (12= n) قرار گرفتند. گروه تمرین در یک برنامه تمرینات هوازی شامل پیاده روی و دویدن با شدت 70 –60 درصد ضربان قلب ذخیره، سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته شرکت کردند. وضعیت اشتها آزمودنی ها، همچنین نمونه های خون وریدی در دو مرحله قبل و پس از پایان تمرینات جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی وابسته و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان دادکه تمرین هوازی سبب کاهش معنی دار امتیاز z کل سندرم متابولیک، دور کمر، تری گلیسیرید، فشار خون سرخرگی، احساس سیری، کل کالری دریافتی و افزایش معنی دار غلظت گرلین آسیل دار پلاسما، لیپوپروتئین پر چگال، میزان پروتئین دریافتی و احساس گرسنگی در گروه تمرین شد (05/0 >p). در حالی که هیچ تغییر معنی داری در هیچ کدام از شاخص ها درگروه کنترل مشاهده نشد (05/0

نتیجه گیری

هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط می تواند باعث کاهش عوامل خطرزای سندروم متابولیک و افزایش احساس سیری در زنان میانسال شود. با این وجود مطالعات بیشتر جهت درک سازوکارهای دقیق آن ضرورت دارد.