رابطه سبک های دلبستگی به خدا و تاب آوری با اضطراب مرگ در سالمندان

اهداف در جوامع امروزی سالمندان یکی از گروه های اجتماعی روبه رشد هستند که با توجه به هرم سنی اهمیت روزافزونی یافته اند. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ساده و چندگانه سبک های دلبستگی به خدا و تاب آوری با اضطراب مرگ در سالمندان شهر زنجان انجام شده است.
مواد و روش ها مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه سالمندان شهر زنجان در سال های 96-1395 بود که بیش از 65 سال داشتند. به شیوه نمونه گیری در دسترس 242 نفر انتخاب شدند و برای جمع آوری اطلاعات به آن ها مراجعه شد. از این تعداد به دلیل همکاری کامل نکردن و مخدوش بودن، پرسش نامه 11 نفر کنار گذاشته شد و داده های 231 نفر وارد تحلیل شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، پرسش نامه دلبستگی به خدا بک و مک دونالد و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.
یافته ها نتایج ضریب همبستگی نشان داد که همبستگی بین اضطراب مرگ با توجه به خدا 0/56-، با اعتماد در مقابل بی اعتمادی 0/65-، با توکل به خدا 0/53-، با ارتباط با خدا 0/68- و بین کل دلبستگی به خدا و اضطراب مرگ 0/68-، و در نهایت بین تاب آوری و اضطراب مرگ 0/54- به دست آمد که همگی در سطح 0/01 معنی دار هستند. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین 64 درصد واریانس اضطراب مرگ را تبیین می کنند.
نتیجه گیری نتایج نشان داد که بین سبک های دلبستگی به خدا و تاب آوری با اضطراب مرگ رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بنابراین توصیه می شود مسئولان مربوطه به آموزش و مهارت های لازم در خصوص تاب آوری و اعتقاد به خدا و خداباوری در دوره سالمندی و مراکز نگهداری سالمندان توجه کنند.