تاثیر گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار بر موفقیت توسعه محصول جدید در شرکت های دانش بنیان: نقش میانجی کنترل های داخلی

در مبانی نظری مدیریت، شواهد متنوعی وجود دارد که گرایش راهبردی را به عنوان یکی از شاخصه های موفقیت توسعه محصول جدید معرفی می کند. با وجود این مطالعات متنوع درخصوص شناسایی عوامل موثر بر توسعه موفق محصولات جدید از منظر راهبردی، اهمیت روابط میان انواع مختلف گرایش راهبردی مانند گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار با توسعه محصول جدید نادیده گرفته شده است. از این رو، هدف این مقاله بررسی تاثیر گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار با توسعه محصول جدید است. همچنین، مقاله حاضر با بررسی نقش میانجی سیستم های کنترل داخلی در رابطه گرایش های کارآفرینانه و بازار و توسعه محصول جدید، مطالعات پیشین را توسعه می دهد. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است و داده ها از 163نفر از بنیانگذاران شرکت های دانش بنیان گردآوری شده است. روش تحقیق توصیفی است و با توجه به هدف پژوهش که آزمودن تاثیر متغیرهاست، از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان دهنده پشتیبانی قابل توجهی از مدل تحقیق است. یافته های پژوهش بیانگر این است که گرایش به بازار و گرایش به کارآفرینی دو ارتباط کاملا غیرهمسو با میزان بهبود فعالیت های توسعه محصول جدید دارند. همچنین بهبود توسعه محصول جدید به صورت مثبت تحت تاثیر کنترل های شخصی و به صورت منفی تحت تاثیر کنترل های خروجی قرار دارد. بر این اساس، شرکت های دانش بنیان باید توجه داشته باشند که برای بهبود توسعه محصول جدید رویکرد کارآفرینی سودمندتر است و مدیران ارشد و اجرایی این شرکت ها باید خط مشی هایی برای بهبود کارآفرینی تدوین کنند. در این شرکت ها، برای بهبود توسعه محصول جدید، باید بیشتر بر کنترل های شخصی به جای کنترل های خروجی تاکید شود.