بررسی محتوای فرکانسی پتانسیل برانگیخته بینایی و اثر القای دمیلیناسیون در کیاسمای بینایی بر آن در موش صحرایی

پتانسیل برانگیخته بینایی (VEP) ابزاری پرکاربرد برای مطالعه عمل کرد مسیرهای بینایی است. در مطالعه حاضر محتوای فرکانسی VEP و اثر القای دمیلیناسیون در کیاسمای بینایی بر آن در موش های صحرایی بررسی می شود.
پتانسیل برانگیخته بینایی 61 موش صحرایی سالم در شرایط کاملا یکسان ثبت و تاخیر امواج سیگنال میانگین بررسی شد؛ سپس VEP با تبدیل فوریه به فضای فرکانس منتقل و محتوای فرکانسی آن ارزیابی شد. برای بررسی اثر دمیلیناسیون بر محتوای فرکانسی VEP، دو گروه 6 تایی از این موش های صحرایی به صورت تصادفی انتخاب شدند و در کیاسمای یکی از گروه ها لیزولسیتین (گروه آزمایش) و در کیاسمای گروه دیگر سالین (گروه شم) تزریق شد. محتوای فرکانسی VEP در قبل از تزریق (روز صفر) و در روزهای سوم، هفتم، چهاردهم و بیست ویکم ثبت و در هر روز بین دو گروه مقایسه شد.
بررسی محتوای فرکانسی سیگنال VEP نشان داد بیش ترین سهم توان نسبی باندهای فرکانسی در این سیگنال مربوط به باند دلتا (67/65±2/42 درصد) و کم ترین آن مربوط به باند بتا (4/36±0/5 درصد) است. بررسی محتوای فرکانسی VEP پس از القای دمیلیناسیون نیز، کاهش توان نسبی باند بتا را در روزهای سوم و چهاردهم گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم نشان داد (0/05p<).
بررسی VEP در فضای فرکانس اثر القای دمیلینه کننده لیزولسیتین را زودتر از بررسی آن در فضای زمان آشکار می کند.