مطالعه ارتباط مقاومت به تراستوزوماب با بیان نسبی میکرو آر ان ای 141 (miR-141) در سلول های انسانی سرطانی پستان BT-474

مقاومت به تراستوزوماب (هرسپتین)، تبدیل به یک مانع بزرگ برای درمان هدفمند سرطان پستان از نوع HER2 مثبت (Human Epidermal Growth Factor Receptor 2) شده است. میکرو آر ان ای ها به عنوان تنظیم کننده های کلیدی مقاومت دارویی شناخته شده اند که در تنظیم انتقال از حالت اپی تلیالی به حالت مزانشیمی Epithelial to Mesenchymal Transition (EMT و پاسخ های ایمنی مرتبط با سرطان نقش دارند. هدف از این مطالعه، بررسی بیان miR-141 در سلول های BT-474 سرطان پستان مقاوم و حساس به تراستوزوماب بود.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، سلول های BT-474 سرطان پستان مقاوم به تراستوزوماب، توسط کشت مداوم شش ماهه سلول ها در آزمایشگاه در حضور تراستوزوماب ایجاد شدند. بیانmiR-141 به عنوان میکرواران ای کاندید نسبت به U6 RNA با روش Real Time PCR Relative در سلول های مقاوم و حساس به تراستوزوماب بررسی گردید. تست من ویتنی برای مقایسه بین دو گروه استفاده شد.
تفاوت معنی دار میزان زنده ماندن سلول های BT-474 مقاوم نسبت به سلول های حساس در تست MTT در حضور غلظت های متفاوت تراستوزوماب نشان داد که این سلول ها تحت کشت طولانی مدت با تراستوزوماب، به این دارو مقاوم شدند (0/001P=). همچنین میزان بیان miR-141 در سلول های مقاوم به تراستوزوماب در مقایسه با سلول های والدی BT-474 با تفاوت بیان چهار برابری، به صورت معنی داری کاهش یافت (0/049P=).
کاهش بیانmiR-141 در سلول های BT-474 مقاوم به تراستوزوماب، می تواند یکی از مکانیسم های ایجاد مقاومت به تراستوزوماب و نشانه نقش این میکرو آر ان ای در کنترل مسیر متاستاز باشد.