تاثیر تمرینات مقاومتی همراه با مصرف کورکومین بر نیم رخ لیپیدی زنان چاق

با توجه به ارتباط بین الگوی زندگی با سلامتی و بروز بیماری های غیر واگیردار، تغییر الگوی زندگی می تواند اثرات مثبتی بر سلامتی داشته باشد. با این وجود اثر الگوی زندگی و بروز بیماری ها با عامل چاقی و اختلالات ناشی از آن به خوبی معلوم نیست. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ترکیب تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین بر نیم رخ لیپیدی زنان چاق و دارای اضافه وزن غیرفعال انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در نیمسال دوم سال تحصیلی 93-1392 بر روی 40 نفر (از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد) از زنان غیر فعال در دامنه سنی 35-20 سال سالم و دارای کلسترول نزدیک به دامنه خطر با شاخص توده بدنی 32-28 کیلوگرم بر متر مربع انجام شد. افراد به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفره کنترل، تمرین - دارونما، کورکومین و تمرین - کورکومین قرار گرفتند. گروه های مصرف کننده کورکومین، به مدت 8 هفته روزانه یک کپسول 80 میلی گرمی نانومیسیل کورکومین را مصرف کردند. گروه های تمرین نیز هفته ای 3 جلسه به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی را اجرا نمودند. اطلاعات مربوط به نیم رخ لیپیدی با استفاده از آزمایش خون گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های آنالیز واریانس، کروسکال والیس، آزمون شفه و آنالیز کوواریانس استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
پس از 8 هفته تمرین غلظت تری گلیسیرید در گروه تمرین همراه با مصرف کورکومین نسبت به گروه کورکومین به طور معناداری کاهش یافت (027/0=p). تفاوت معناداری در VLDL-c (389/0=p)، غلظت HDL-c (205/0=p)، LDL-c (503/0=p) و کلسترول (335/0=p) پس از ترکیب تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین مشاهده نشد.
تمرین مقاومتی و کورکومین اثر یکدیگر را بر کاهش نیمرخ چربی تقویت نمی نمایند. همچنین پاسخ نیمرخ لیپیدی به تمرین و کورکومین مشابه نبوده و از آنجایی که هم تمرین و هم مصرف کورکومین و ترکیب آنها بر برخی شاخص های نیمرخ لیپیدی اثر مطلوب داشت، توصیه می شود دختران دارای اضافه وزن به عنوان اقدام پیشگیرانه از هریک از این مداخله ها استفاده کنند.