نقش ورزش صبحگاهی درارتقای آمادگی جسمانی و رزمی کارکنان ستاد ناجا با رویکرد پدافند غیر عامل

هدف این پژوهش، بررسی نقش ورزش صبحگاهی در ارتقای آمادگی جسمانی و رزمی کارکنان ستاد ناجا با رویکرد پدافند غیر عامل می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان ستاد ناجا بوده و با استفاده از فرمول محاسبه نمونه گیری کوکران حجم نمونه پژوهش 300 نفر تعیین گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. اعتبار و روایی پرسش نامه توسط 10 نفر از متخصصان و اساتید علوم ورزشی و تربیت بدنی تایید شد و پایائی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 91 درصد بدست آمد. پس از گرد آوری اطلاعات و ورود به برنامه نرم افزار spss برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی استفاده و برای بررسی روابط بین فرضیه ها از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون r استفاده شد. نتایج حاصله از آزمون فرضیه ها و یافته های پژوهش نشان داد با سطح معنا داری کمتر از5% بین انجام ورزش صبحگاهی کارکنان ستاد ناجا و پدافند غیر عامل رابطه معنا دار وجود دارد بدین معنی که ورزش صبحگاهی نقش موثری در ارتقای آمادگی جسمانی و رزمی کارکنان ستاد ناجا داشته و موجب ارتقای آستانه مقاومت و مصونیت بدن آنان در برابر تهدید بیماری ها و پیشگیری از امراض گردیده و بازدهی و بهره وری کارکنان را افزایش داده که منجر به کاهش هزینه های درمانی و پزشکی ناجا می شود که تحقق همه این موارد یعنی اهداف پدافند غیرعامل درحوزه مدیریت منابع انسانی، ارتقای آمادگی رزمی، صرفه جویی اقتصادی و ارتقای پایداری ملی کشور و ناجا محقق شده است. این مقاله بر آن است ضمن بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر ارتقای آمادگی جسمانی و توان رزمی کارکنان ناجا ارتباط بین ورزش صبحگاهی و پدافند غیر عامل را بررسی و بیان کند.