اثر ال-کارنیتین و اسید بوتیریک بر کیفیت گوشت و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور ارزیابی اثر ال-کارنیتین (صفر، 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم) و اسید بوتیریک (0 و 2 گرم بر کیلوگرم) بر کیفیت گوشت و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی راس 308 در قالب فاکتوریل 2×3 بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر بلوک انجام شد. نتایج نشان داد که جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 125 میلی گرم بر کیلوگرم ال-کارنیتین و جیره حاوی 125 میلی گرم بر کیلوگرم ال-کارنیتین و دو گرم بر کیلوگرم اسید بوتیریک نسبت به گروه شاهد خوراک مصرفی کمتر و ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند (05/0P). به استثنای روشنی، رنگ گوشت ران و سینه و غلظت لاکتات گوشت سینه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). تغذیه جیره دارای اسید بوتیریک باعث کاهش pH گوشت ران و جیره دارای 125 میلی گرم ال-کارنیتین بدون اسید بوتیریک به جوجه های گوشتی باعث افزایش pH گوشت ران در 45 دقیقه بعد از کشتار نسبت به جوجه های گروه شاهد شد (05/0>P). تغذیه جیره دارای اسید بوتیریک باعث کاهش درصد چربی گوشت سینه جوجه های گوشتی شد در حالیکه تغذیه همزمان جیره حاوی 250 میلی گرم ال-کارنیتین و جیره دارای 2 گرم بر کیلوگرم اسید بوتیریک سبب افزایش درصد چربی گوشت سینه نسبت به جوجه های گروه شاهد شد (05/0>P) اما درصد چربی ران تحت تاثیر جیره ها قرار نگرفت (05/0P>). به طور کلی جیره حاوی 125 میلی گرم ال-کارنیتین و سپس جیره حاوی 125 میلی گرم ال-کارنیتین و 2 گرم اسید بوتیریک اثر مثبتی بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی داشتند و استفاده از 250 میلی گرم ال-کارنیتین در جیره سبب بهبود درصد سینه جوجه های گوشتی درحالیکه 2 گرم بر کیلوگرم اسید بوتیریک سبب کاهش درصد چربی گوشت سینه شد.