مقایسه علایم بالینی و پاراکلینیک درگیری قلبی در بیماران تالاسمی ماژور با گروه کنترل-یک مطالعه مورد شاهدی

شایعترین علت مرگ بیماران تالاسمی درگیری قلبی است که اگر بیماری قلبی در مراحل اولیه تشخیص داده شده و درمان صورت گیرد مورتالیتی کاهش می یابد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه علایم بالینی و پاراکلینیک وضعیت قلبی در بیماران تالاسمی و افراد سالم انجام شد.
در این مطالعه مورد-شاهدی، بیماران تالاسمی مراجعه کننده به کلینیک تخصصی بیمارستان ولیعصر (عج) دانشگاه علوم پزشکی بیرجند از دی ماه 1392 تا اردیبهشت 1393با افراد سالم مقایسه شدند. دو گروه از نظر سن و جنس همسان شدند. پس از توضیح در مورد اهداف طرح، از هر دو گروه رضایت نامه کتبی دریافت گردید. در گروه مورد و شاهد، معاینات بالینی شامل شرح حال، سمع قلب و ریه توسط متخصص اطفال قرار گرفتند. همچنین اندازه گیری قد، وزن و فشارخون به روش استاندارد صورت گرفت. سپس تمام افراد مورد مطالعه تحت اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک توسط یک متخصص قلب قرار گرفتند.
42 بیمار تالاسمی و 42 فرد سالم وارد مطالعه شدند.از نظر علایم بالینی فقط تنگی نفس (دیس پنه) در افراد تالاسمیک به طور معنادار بیشتر از افراد سالم بود (23/8%). در بیماران، 4/8% در افراد سالم، (0/01P=) در معاینه فیزیکی فقط تعداد تنفس در دقیقه در افراد تالاسمیک بالاتر بود، اما تعداد ضربان قلب در دو گروه تفاوات معناداری نداشت.
در نوار قلب QTc، PR interval در افراد تالاسمیک به طور معناداری طولانی تر بود. در اکوکاردیوگرافی انجام شده کسرجهشی (Ejection fraction) در افراد تالاسمیک کمتر و قطر پایان دیاستولی بطن چپ، قطر پایان سیستولی بطن چپ و اندازه بطن راست و فشار شریان پولمونر در افراد مبتلا به تالاسمی نسبت به افراد گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بود.
تنگی نفس، زمان PR interval و QT در بیماران تالاسمیک از افراد نرمال بیشتر بوده، همچنین اندازه بطن چپ و بطن راست و نیز فشار شریان ریوی بالاتر می باشد. همچنین کسر جهشی در بیماران تالاسمیک نسبت به افراد سالم پایین تر است.