شبیه سازی عددی پانل های بتنی مسلح با الیاف، با عملکرد بالا، در برابر بارهای انفجار زیر آب

انفجار زیر آب یکی از پدیده های مخرب سازه های دریایی و ساحلی می باشد بنابراین طراحی این گونه سازه ها در برابر بار انفجار از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه عملکرد بتن های الیافی در مقابل بارگذاری انفجار در هوا و زیر آب پرداخته است. بدین منظور در این پژوهش یک بررسی عددی از عملکرد بتن های الیافی تحت بارگذاری انفجار با در نظر گرفتن اثر نرخ کرنش، انجام شده است. در این راستا از مدل های عددی برای انفجار در هوا به دو روش تابع انفجار کان وپ و روش لاگرانژی-اویلری دلخواه استفاده شد و سپس نتایج آن با نتایج داده ها از آزمون انفجار در مقیاس واقعی مقایسه شده است. همچنین برای انفجار زیر آب که از مدلسازی به روش لاگرانژی-اویلری دلخواه انجام شده از روش سیستم تک درجه آزادی جهت صحت سنجی استفاده گردیده است. نتایج جابجایی پانل ها بدست آمده از پژوهش نشان دهنده اختلاف کمتر از 13/3 درصد بین روش های مدلسازی عددی کان وپ، لاگرانژی-اویلری، سیستم تک درجه آزادی و نتایج آزمایشگاهی است. علاوه بر این، نتایج بیانگر جابجایی بیشتر بتن های الیافی تا حدود 74 میلی متر و خسارت مخرب تر پانل بتنی برای انفجار زیر آب نسبت به انفجار در هوا و همچنین تاثیر مستقیم حجم میلگرد مصرفی نسبت به درصد الیاف می باشد.