بهبود تحمل به سرمای نشاهای گوجه فرنگی با پیش تیمار تنش خشکی

دمای پایین منجر به آسیب های فیزیولوژیکی به یاخته در گیاهان حساس به سرمازدگی و از بین رفتن محصول در گیاهان مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند گوجه فرنگی می شود. در این تحقیق امکان افزایش تحمل تنش سرمایی در نشاهای گوجه فرنگی به وسیله اعمال خشکی با 10 و 20 درصد پلی اتیلن گلیکول (PEG) ارزیابی شد. آزمایش در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار و در سال 1394 انجام شد. پس از اعمال تیمار تنش خشکی، نشاها به مدت شش ساعت در شش روز متوالی در دمای 3 درجه سلسیوس قرار گرفتند. نتایج نشان داد، پیش تیمار خشکی سبب حفظ رشد نشاهای گوجه فرنگی در شرایط تنش سرمایی و حفظ محتوای آب نسبی، محتوای سبزینه (کلروفیل) و فنل و همچنین سبزینه فلورسانس (Fv/Fm) آن ها در پایان دوره تنش شد. نتایج اثر متقابل نشان داد، بالاترین میزان وزن تر ریشه (25/2 گرم) و شاخساره (4/4 گرم)، محتوای آب نسبی (31/88 درصد)، Fv/Fm (834/0) و سبزینه کل (62/1 میلی گرم بر گرم وزن تر) در کاربرد 0 درصد PEG و بدون تنش سرما به دست آمد. همچنین بالاترین محتوای مالون دی آلدهید (46/1 میکروگرم بر گرم وزن تر) و فنل (86/10 میلی گرم بر گرم وزن تر) در کاربرد 20 درصد PEG و بدون تنش سرمایی مشاهده شد. به طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد، پیش تیمار خشکی می تواند به طور موثری برای حفاظت نشاهای گوجه فرنگی از آسیب ایجادشده به وسیله تنش دمای پایین در مراحل اولیه رشد استفاده شود.