بررسی ترکیبات فعال زیستی آب آلبالو تلخه (White mahaleb L.)

در این پژوهش میزان ویتامین ث، ترکیبات فنل کل (TPC)، فلاونوئید کل (TFC)، آنتوسیانین کل و همچنین ارزیابی فعالیت ضداکسایشی و ضدمیکروبی، آب آلبالو تلخه (White mahaleb L.) مورد بررسی قرار گرفت. میزان ویتامین ث به روش اسپکتروفتومتری، مقدار فنل کل با روش فولین سیوکالتیو، فلاونوئید کل توسط روش رنگ سنجی آلومینیوم کلرید، آنتوسیانین کل به روش متانول اسیدی و فعالیت ضداکسایشی به روش های درصد مهار رادیکال های آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازین (DPPH) و قدرت احیاءکنندگی هیدروژن پراکسید انجام گرفت. بررسی فعالیت ضدمیکروبی آب آلبالو تلخه بر سویه های میکروبی اشریشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، آسپرژیلوس فلاووس و پنی سیلیوم کرایسوژنوم، به روش انتشار چاهک و در نهایت تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی به روش ماکرودایلوشن براث و حداقل غلظت کشندگی با کشت سطحی انجام گردید. مطابق نتایج به دست آمده، میزان ویتامین ث 01/0±26/39 میلی گرم در 100 میلی لیتر، مقدار فنل کل 06/0±00/303 میلی گرم گالیک اسید در 100 میلی لیتر، فلاونوئید کل 01/0±00/17 میلی گرم روتین در میلی لیتر و میزان آنتوسیانین کل 93/0±63/871 میلی گرم سیانیدین در 100 میلی لیتر آب میوه تعیین شد. میزان مهار رادیکال های آزاد DPPH و قدرت احیاکنندگی هیدروژن پراکسید توسط آب آلبالو تلخه به ترتیب 30/72 و 33/6 درصد مشخص شد. آب آلبالو تلخه اثر بازدارندگی روی کپک های آسپرژیلوس فلاووس و پنی سیلیوم کرایسوژنوم نداشت و حداقل غلظت مهارکنندگی آن بر CFU/ml102 از باکتری های اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب در غلظت های 9/0 و 8/0 درصد از آب میوه مشاهده شد. همچنین اثر کشندگی بر هیچ یک از باکتری های مورد بررسی مشاهده نشد.