بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های اسفرزه (Plantago ovata) با استفاده از صفات مورفو-فنولوژیک و نشانگرهای ISSR

اسفرزه (Plantago ovata) گیاهی است که برای کاهش التهاب معده و عفونت ادراری و همچنین کنترل قند خون و میزان کلسترول در بدن استفاده می شود. روابط فیلوژنی و تنوع ژنتیکی 22 اکوتیپ مختلف اسفرزه (Plantago ovata) با استفاده از 12 نشانگر ISSR و همچنین نه صفت مورفولوژیکی و فنولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها حاکی از تنوع بالا بین اکوتیپ های مورد مطالعه بود. تجزیه خوشه ایبه روش UPGMA توانست 22 اکوتیپ مختلف را بر اساس داده های زراعی در دو گروه قرار دهد. همچنین ارزیابی مولکولی اکوتیپ ها نشان داد که 12 آغازگر توانستند تعداد 91 نوار چندشکل به وجود آورند. از بین آغازگرهای مورد استفاده، آغازگر UBC813 با 11 نوار و بعد از آن، آغازگر UBC811 با تعداد 10 نوار بیشترین و آغازگر UBC824 با تعداد 4 نوار کمترین تعداد نوار چندشکل را ایجاد نمودند. محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) نشانگرها بین 26/0 تا 45/0 و شاخص نشانگری (MI) از 90/0 تا 13/4 متغیر بود. تجزیه خوشه ایبه روش UPGMA براساس داده های مولکولی، 22 اکوتیپ مورد مطالعه را در پنج گروه قرار داد که به ترتیب شامل 1، 1، 2، 3 و 15 اکوتیپ بودند. گروه بندی اکوتیپ ها با نشانگرهای مولکولی با گروه بندی اکوتیپ ها با صفات مورفولوژیک تفاوت داشت. با توجه به نتایج می توان از اکوتیپ هایی که فاصله زیادی با هم دارند در برنامه اصلاحی اسفرزه استفاده نمود.