تحلیل کانونی رابطه بین امنیت در مدرسه و مشارکت فعال در آن

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه امنیت در مدرسه با مشارکت فعال در آن صورت پذیرفت؛ بدین صورت که 322 نفر از کلیه دانش‏آموزان دبیرستان های دولتی در شهر ری با روش نمونه‏گیری خوشه‏ای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس‏های اصلاح شده امنیت در مدرسه اسکیبا، سیمون، پترسون و فورد (2006) و مشارکت فعال وانگ، ویلت و اسکلتس (2011) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS 18 و STATGRAPHICS 5.1 مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل کانونی سه مجموعه معنادار بین امنیت در مدرسه و مشارکت فعال در آن را نشان داد.براساس مجموعه اول، جو مدرسه و امنیت در یادگیری با یادگیری خودگردان، حس تعلق در مدرسه و استفاده از راهبردهای شناختی رابطه داشت و 43 درصد از واریانس آن‏ها را تبیین می‏کرد. براساس مجموعه دوم، جو مدرسه، عدم رفتارهای مجرمانه و امنیت سطح بالاتر، امنیت فردی و عدم اختلاف و خشونت با یادگیری خودگردان، استفاده از راهبرد شناختی، اشتیاق به یادگیری و حس تعلق به مدرسه رابطه داشت و 10 درصد از واریانس آن را تبیین می‏کرد؛ و بر اساس مجموعه سوم جو مدرسه، عدم رفتارهای مجرمانه و امنیت سطح بالاتر، ارتباطات در مدرسه و امنیت در یادگیری با یادگیری خودگردان، حس تعلق در مدرسه و استفاده از راهبردهای شناختی رابطه داشت و 5 درصد از واریانس آن را تبیین می‏کرد. در مجموع می توان نتیجه گرفت در مدارسی که مولفه های امنیت در مدرسه برقرار است و در سطح بالایی قرار دارد دانش آموزان مشارکت فعال بیشتری دارند. این نتیجه با در نظر گرفتن نظریه میدانی لوین، رویکرد بوم شناختی برنر و نظریه انسان شناسانه مازلو قابل تبیین است.