مطالعه تنوع ژنتیکی برخی گونه ها و زیرگونه های جنس ولیک (Crataegus spp.) در ایران با استفاده از نشانگرهای SSR
جنس ولیک (Crataegus) به دلیل سازگاری و هم چنین تحمل به شرایط نامساعد به عنوان پایه ای مناسب برای برخی درختان میوه دانه دار به ویژه درخت به قابل استفاده است، اما به دلیل پراکنش زیاد و تنوع ژنتیکی گسترده آن، طبقه بندی دقیقی از روابط ژنتیکی این گونه و کاربرد دقیق آن ها وجود ندارد. این تحقیق به منظور بررسی تنوع و رابطه ژنتیکی شماری از گونه های ولیک در رویشگاه ها و برخی از مراکز تنوع آن در ایران انجام شد. به این منظور 32 ژنوتیپ این جنس از 14 گونه و 10 زیر گونه مختلف با 32 جفت آغازگر اختصاصی SSR سیب و گلابی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بیانگر تکثیر مجموعا 422 باند در کلیه گونه ها، زیرگونه ها و ژنوتیپ های مورد بررسی بود و میانگین شاخص PIC برای جفت آغازگرها 77 درصد برآورد شد. ارزیابی فاصله ژنتیکی بین رویشگاه ها با استفاده از ضریب تشابه ژنتیکی نی (Nei) نشان دهنده بیش ترین فاصله بین دو رویشگاه استان کرمانشاه و مازندران و کم ترین فاصله بین دو رویشگاه آذربایجان شرقی و گیلان بود. تجزیه خوشه ایبا استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA بیانگر شباهت اندک ژنتیکی بین ژنوتیپ ها و در نتیجه خوشه بندی با فاصله زیاد در ژنوتیپ های مورد بررسی بود که این امر می تواند به دلیل تنوع گونه ها و سطوح پلوئیدی متعدد آن ها باشد. در نهایت این بررسی نشان دهنده پراکندگی بالا و اختلاط شدید این ژنوتیپ ها در ایران بوده و بیانگر لزوم ارائه یک برنامه جامع جمع آوری و ارزیابی ژرم پلاسم به منظور کاربردهای بعدی گونه های این جنس می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.