نقش گفتمان های متاثر از «ملیت» در برساخت گرایش های هنر نوگرای ایران عصر پهلوی (با تاکید بر نهادهای حامی هنر به عنوان میانجی)

یکی از مفاهیم تاثیرگذار بر جریانات هنر نوگرا در ایران «ملیت» است. مقاله ی حاضر چگونگی این اثرگذاری را بررسی و در این راستا بر نقش «دولت» و «گفتمان های فرهنگی- سیاسی» به عنوان واسطه های این تاثیر تاکید می کند. فرضیه ی مقاله تاثیرپذیری هنر نوگرا از گفتمان های سیاسی و حامیان هنری است. و هدف، دستیابی به اشکال مختلف تاثیر مفهوم «ملیت» و یافتن توضیحی برای «چگونگی اثرگذاری» و شناسایی و تدقیق «واسطه ها»یی همچون نهادها و گفتمان ها در شکل دهی به گرایش های فرمی و محتوایی هنرمندان و جریان های هنرهای تجسمی نوگرای ایران در هر دو دوره ی پهلوی اول و دوم است. مقاله با رویکرد مارکسیستی و منطبق با نظریه «وساطتت زیبایی شناسی» لوکاچ نوشته شده است. در نتیجه، مفهوم «ملیت» به عنوان یک دال مرکزی در بسیاری از گفتمان های غالب نشان داده شده و انواع گرایش های منتج و متاثر از آن در هنر نوگرای ایران تشریح می شود.