تاثیر فصل کاشت و نوع جمعیت بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی ماریتیغال (Silybum marianum L.)

ارزیابی عملکرد کمی و کیفی جمعیت های بومی با رقم زراعی گیاه دارویی ماریتیغال تحت تاثیر فصل کاشت پاییز و بهار در منطقه معتدل و اثر کاشت در منطقه سردسیر بر روی ویژگی جمعیت های مختلف حائز اهمیت می باشد. از این رو آزمایشی به صورت کرت های خردشده شامل فصل کاشت پاییزه و بهاره به عنوان کرت اصلی و چهار جمعیت بومی (شوش، پل دختر، خرم آباد و الشتر) و یک رقم زراعی به عنوان کرت فرعی به مدت دو سال (1394-1393) در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین جمعیت های بومی و زراعی این گیاه در یک طرح بلوک های کامل تصادفی در منطقه سردسیر الشتر در بهار کشت و با هم مقایسه شدند. براساس نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری بین کشت بهاره و پاییزه وجود داشت. بیشترین ارتفاع بوته (107 سانتی متر)، قطر کپه (44 میلی متر)، تعداد دانه در کپه (78 عدد) و عملکرد دانه (1000 کیلوگرم در هکتار) در کشت پاییزه بدست آمد. اثر متقابل فصل کاشت و نوع جمعیت نشان داد که بیشترین میزان ماده موثره سیلی مارین (22 میلی گرم در گرم وزن خشک دانه) و سیلی بین (3.9 میلی گرم در گرم وزن خشک دانه) در کشت پاییزه و در رقم زراعی بدست آمد. همچنین آزمایش مقایسه جمعیت های بومی و زراعی در منطقه سردسیر الشتر نشان داد که بیشترین میزان ماده موثره سیلی بین (4.2 میلی گرم در گرم وزن خشک دانه) و سیلی مارین (بیش از 21 میلی گرم در گرم وزن خشک دانه) در جمعیت بومی الشتر نسبت به سایر جمعیت ها بدست آمد. به طور کلی در این آزمایش مشخص شد که بیشترین عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی ماریتیغال در منطقه معتدل خرم آباد در کاشت پاییزه بود و بیشترین میزان ماده موثره سیلی مارین و سیلی بین در منطقه سردسیر الشتر، در جمعیت بومی الشتر نسبت به سایر جمعیت ها بدست آمد.