اثرات تنش خشکی و کود دامی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و عملکرد. Thymus vulgaris L و Thymus daenensis Celak

به منظور ارزیابی اثرات تنش خشکی و کود دامی بر برخی صفات فیزیولوژیکی و عملکرد کمی و کیفی دو گونه گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در دو سال زراعی 1394 و 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح رطوبتی (100، 67 و 33 درصد ظرفیت زراعی)، گونه های آویشن (دنایی و باغی) و کود دامی (صفر و 30 تن در هکتار) بودند. تنش خشکی در هر دو سال زراعی موجب کاهش صفات هدایت روزنه ای، محتوی نسبی آب، میزان کلروفیل a و b و عملکرد کمی و کیفی گردید، ضمن آنکه میزان کاروتنوئید تحت تاثیر تنش افزایش یافت. هر چند در شرایط تنش خشکی عملکرد کمی و کیفی در گونه های آویشن کاهش پیدا کرد اما کاربرد 30 تن در هکتار کود دامی باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی شد. همچنین در بین دو گونه مورد آزمایش، گونه آویشن دنایی محتوی نسبی آب و عملکرد کمی و کیفی (اسانس) بیشتری را در هر دو سال زراعی نسبت به گونه آویشن باغی داشت. با توجه به این نتایج می توان بیان کرد که گونه آویشن دنایی می تواند رشد موفقیت آمیزی در مناطق اقلیمی خشک و نیمه خشک داشته باشد و برای کاشت در این مناطق توصیه می گردد. همچنین نتایج این آزمایش نشان دهنده تفاوت معنی دار بین دو سال زراعی بود و در سال دوم میزان عملکرد کمی و کیفی در هر دو گونه مورد مطالعه افزایش پیدا کرد.