بررسی رابطه سبک های دلبستگی با خشم در دانش آموزان دختر: نقش میانجی خود کنترلی

سبک های دلبستگی به عنوان مکانیزم تنظیم عواطف می تواند تعیین کننده ی الگو های خشم در دوران کودکی و بزرگسالی باشد، زیرا الگو های دلبستگی در دوران بزرگسالی نیز باقی می ماند. عدم مهار خشم، سبب انواع مشکلات جسمی و روانی شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی با خشم در دانش آموزان دختر می باشد.
این پژوهش یک مطالعه همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر ایلام بود. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای235 نفر دانش آموز دختر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پرسش نامه های سبک های دلبستگی (RAAS)، پرسش نامه خود کنترلی تانجنی و مقیاس خشم (STAXI-2) استفاده شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از روش مدل معادلات ساختاری و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ایموس استفاده شد.
یافته های پژوهش: نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که بین سبک های دلبستگی و خودکنترلی و خشم 001/0P< رابطه معنی داری وجود دارد. بین خود کنترلی و خشم رابطه مثبت معنی داری 001/0P< وجود دارد و خودکنترلی در رابطه بین سبک دلبستگی اضطرابی و وابسته با خشم نقش میانجی دارد) 005/0P<).
با توجه به نتایج پژوهش حاضر و روشن شدن روابط و نقش پیش بین متغیر های سبک های دلبستگی و خود کنترلی در هیجان خشم دانش آموزان، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی ویژه ای در اختیار متخصصان فعال در حوزه ی آموزش و پرورش و هم چنین خانواده قرار گیرد.