بررسی شیوع تاخیر رشد داخل رحمی و عوامل خطر مرتبط با آن در استان ایلام در سال 1393

تاخیر رشد داخل رحمی، یک فرآیند فیزیولوژیک و پاتولوژیک است که سبب کندی رشد جنین می شود. این عارضه نه تنها مرگ و میر جنین را افزایش می دهد، بلکه با اثرات مضر بر مراحل نوزادی و بزرگسالی همراه است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع تاخیر رشد داخل رحمی و شناسایی عوامل خطر مرتبط با آن در استان ایلام انجام شد.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی ابتدا شیوع تاخیر رشد داخل رحمی به صورت مقطعی از بین کل متولدین سال 1393 در استان ایلام محاسبه شد، سپس در قالب یک مطالعه مورد- شاهدی، 781 نفر از نوزادان (247 نفر در گروه مورد و 534 نفر در گروه شاهد) وارد مطالعه شدند. تمام نوزادان متولد شده با وزن زیر صدک دهم به عنوان گروه مورد و از میان نوزادان با وزن بالای صدک دهم دو برابر موردها به عنوان گروه شاهد و به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز شامل اطلاعات فردی و بالینی بیماران از پرونده های بیمارستانی استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، دقیق فیشر و مدل رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزانp کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
شیوع تاخیر رشد داخل رحمی در استان ایلام در دوره مطالعه شده در میان 9503 نوزاد به میزان 8/2% برآورد گردید. بین متغیرهای چندقلویی (0001/0=p)، داشتن سابقه مرگ داخل رحمی جنین (02/0=p)، محل سکونت مادر (001/0=p) و همچنین بین بیماری های اتوایمیون (03/0=p)، کلیوی (01/0=p)، پره اکلامپسی (0001/0=p)، استفراغ شدید حاملگی (01/0=p)، کم کاری تیروئید تحت درمان (009/0=p) و نوع زایمان (001/0=p) با تولد نوزاد دچار تاخیر رشد داخل رحمی جنین ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.
میزان شیوع تولد نوزادان مبتلا به تاخیر رشد داخل رحمی در استان ایلام در حد استاندارد جهانی است. بارداری چندقلویی، سابقه داشتن مرگ داخل رحمی، پره اکلامپسی، استفراغ شدید حاملگی و بیمارهای اتوایمیون و کلیوی و سکونت در روستا، احتمال ابتلاء به تاخیر رشد داخل رحمی را افزایش می دهند.