سرمایه فکری و رشد اقتصادی: مطالعه ای در ارتباط با شرکت های بورسی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر سرمایه فکری بر رشد اقتصادی ایران است. تجزیه و تحلیل دقیق پژوهش های مرتبط با سرمایه فکری، به ویژه پژوهش های انجام شده در ایران، حاکی از عدم توجه کافی و مناسب پژوهشگران به تاثیر سرمایه فکری و اجزاء آن بر رشد اقتصادی است. لذا پژوهش حاضر در پی پر کردن این خلا پژوهشی است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی پژوهش شامل سال های 1386 تا 1394 می باشد. از میان جامعه آماری، 85 شرکت به منظور آزمون فرضیه های پژوهش انتخاب شده است. در این پژوهش به منظور اندازه گیری سرمایه فکری از دو مدل ضریب ارزش افزوده سرمایه فکری و ارزش دفتری به ارزش دفتری استفاده شده است. تحلیل یافته های پژوهشی با استفاده از رگرسیون چندگانه مدل ارزش افزوده سرمایه فکری نشان می دهد که از میان اجزاء سرمایه فکری (شامل ضریب سرمایه فیزیکی، ضریب سرمایه انسانی و ضریب سرمایه ساختاری)، تنها میان تغییرات ضریب سرمایه ساختاری و رشد اقتصادی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، سایر متغیرهای بررسی شده رابطه معناداری با رشد اقتصادی ندارند. همچنین تحلیل مدل ارزش دفتری به ارزش بازار نشان می دهد که بین ارزش دفتری به ارزش و رشد اقتصادی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که سرمایه فکری یکی از مولفه های تاثیرگذار بر رشد اقتصادی کشور است.