تاثیر پرایمینگ نیترات پتاسیم و جیبرلیک اسید بر صفات جوانه زنی گونه مرتعی Agropyron touri

هدف از این تحقیق بررسی اثر برخی روش های پرایمینگ بر رشد و جوانه زنی گونه علف گندمی (Agropyron touri) می باشد. پرایمینگ بذر تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانه زنی را به دست می آورند. به منظور بررسی اثرات اسموپرایمینگ و هورموپرایمینگ بر جوانه زنی و رشد علف گندمی این آزمایش در قالب طرح کاملا« تصادفی در 5 تیمار و 4 تکرار در آزمایشگاه مرتع دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. تیمارها شامل؛ اسموپرایمینگ (پرایم با نیترات پتاسیم با دو غلظت 3/0 و 2/0 درصد) و هورموپرایمینگ (پرایم با اسید جیبرلیک با دو غلظت 500 و 1000 ppm) و شاهد بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای اسموپرایمینگ و هورموپرایمینگ بر رشد و جوانه زنی گونه علف گندمی در درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، وزن تر و خشک گیاهچه، شاخص بنیه، ضریب آلومتری و متوسط زمان جوانه زنی در سطح آماری 99 درصد و طول ریشه چه و ساقه چه در سطح آماری 95 درصد تفاوت معنی داری وجود دارد. به طورکلی نتایج حاکی از آن بود که تیمارهای اسموپرایمینگ در درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، وزن تر و خشک گیاهچه، متوسط زمان جوانه زنی و شاخص بنیه بذر دارای تاثیر مطلوب تری بوده اند، و تیمارهای هورموپرایمینگ در طول ساقه چه و ضریب آلومتری دارای بالاترین عملکرد بوده اند.