تاثیر پوشش نانوکامپوزیت کیتوزان و عصاره ی رزماری (Rosmarinus officinalis L) بر خصوصیات شیمیایی فیله ی فیل ماهی (Huso huso) تلقیح شده با لیستریا مونوسیتوژنز (Listeria monocytogenes) نگهداری شده در یخچال

این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریال پوشش نانوکامپوزیت کیتوزان و عصاره ی رزماری در فیله ی فیل ماهی تلقیح شده با لیستریا مونوسیتوژنز نگهداری شده در یخچال (C°1±4) انجام شد. ماهی فیله و به چهار گروه شاهد (بدون پوشش)، تیمار رزماری 0/5 درصد، کیتوزان 1 درصد و ترکیب کیتوزان 1 درصد و رزماری 0/5 درصد به عنوان تیمار نانوکامپوزیت کیتوزان تقسیم شد. سپس همه ی نمونه ها با لیستریا مونوسیتوژنز تلقیح شدند. متعاقبا پارامترهای شیمیایی (بازهای نیتروژنی فعال، عدد پراکسید، pH و تیوباربیتوریک اسید) و ویژگی های ضدلیستریایی نمونه ها در طی شانزده روز نگهداری در یخچال (Co1±4) بررسی شدند. بر اساس نتایج، نانوکامپوزیت کیتوزان توانایی معنی داری (P<0.05) را برای جلوگیری از رشد لیستریا مونوسیتوژنز از 4/14 log cfu/g به 2/32 log cfu/g و به دنبال آن به ترتیب تیمارهای کیتوزان 1 درصد و عصاره ی رزماری 0/5 درصد در مقایسه با نمونه شاهد در انتهای دوره nی نگهداری نشان داد. بر حسب پارامترهای شیمیایی، اگرچه نمونه های پوشش داده شده به وسیله ی نانوکامپوزیت دارای پایین ترین pH و بازهای نیتروژنی فرار (P<0.05) بودند، هرچند این پوشش توانایی متوقف کردن دناتوره شدن پروتئین را بعد از هشت روز نگهداری (P>0.05) نداشت. از طرف دیگر پوشش نانوکامپوزیت کیتوزان اکسیداسیون لیپید را به وسیله ی کاهش تولید پراکسید و تیوباربیتوریک اسید در نمونه ها در مقایسه با تیمار شاهد در انتهای دوره ی نگهداری در یخچال به تعویق انداخت.