تاثیر تمرینات استقامتی شنا بر تغییرات ساختاری و شاخص های آپوپتوزی بخش قشری غده فوق کلیه در موش های صحرایی باردار در معرض مسمومیت با کادمیوم

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین استقامتی شنا بر تغییرات ساختاری (حجم و تعداد سلول های پارانشیمی) و شاخص های آپوپتوزی بخش قشری غده فوق کلیه در موش های صحرایی باردار در معرض مسمومیت با کادمیوم بود.
32 سر موش صحرایی باردار با وزن 20±200 گرم به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کادمیوم، شنا و کادمیوم- شنا تقسیم شدند. کادمیوم در طول دوره بارداری بدن به صورت محلول در آب در اختیار گروه های تیمار قرار داده شد. تمرینات ورزشی شنا در گروه های شنا و کادمیوم – شنا از اولین روز بارداری به صورت 5 روز در هفته و روزانه به مدت 60 دقیقه تا پایان دوره ادامه داشت. دو روز پس از زایمان، مادران آسان کشی شده و غده فوق کلیه حیوانات خارج شد. پس از پایدارسازی نمونه ها، رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و تانل صورت گرفت و تعداد سلول های نکروتیک و آپوپتیک در 10 میدان میکروسکوپی به طور تصادفی شمارش شد. حجم نواحی مختلف غده فوق کلیه و همچنین تعداد کل سلول های پارانشیمی با استفاده از روش های استریولوژیکی تخمین زده شد. داده های به دست آمده توسط آزمون تحلیل واریانس دوسویه با استفاده از نرم افزار SPSS-21 مورد بررسی قرار گرفت.
مسمومیت با کادمیوم باعث خونریزی وسیع و تخریب بافتی در بخش قشری غده فوق کلیه مادران باردار گردید؛ ولی تمرین استقامتی شنا از شدت خونریزی موجود در آن کاست. مسمومیت با کادمیوم در دوران بارداری باعث کاهش حجم کل غده، کاهش حجم بخش قشری و نواحی مختلف آن و همچنین کاهش تعداد، اندازه و عملکرد سلول های پارانشیمی هر سه ناحیه بخش قشری به ویژه ناحیه فاسیکولاتا شد. انجام تمرین ورزشی در این شرایط نیز وضعیت ساختار غده را بدتر نموده و باعث کاهش بیشتر سلول های پارانشیمی هر سه ناحیه بخش قشری غده فوق کلیه گردید.
تمرین ورزشی با شدت تعیین شده باعث افزایش عوارض ساختاری و مورفولوژیکی ناشی از مسمومیت با کادمیوم در غده فوق کلیه موش های صحرایی باردار می شود؛ بنابراین توصیه می شود تا مادران باردار از فعالیت ها و تمرینات ورزشی سبک استفاده کنند.