بررسی فراوانی مقایسه ای پنومونی وابسته به ونتیلاتور براساس تعاریف قبلی و جدید نظام مراقبت مراکز پیشگیری و کنترل بیماری ها دربخش های مراقبت ویژه

پنومونی وابسته به ونتیلاتور یکی از عوارض ونتیلاسیون مکانیکی است و تشخیص آن در نظام مراقبت بر اساس قضاوت های کلینیکی، باعث تفاوت زیاد در امر گزارش دهی می شود. مراکز پیشگیری و کنترل بیماری ها برای رفع این موانع از سنجه های عینی (وقایع وابسته به ونتیلاتور) استفاده کرده است. با توجه به اینکه در ایران برای نظام مراقبت و گزارش دهی پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیمارستان ها همچنان از تعاریف قبلی CDC استفاده می شود،این مطالعه جهت بررسی مقایسه ای نظام مراقبت پنومونی ناشی از ونتیلاتور بر اساس تعاریف قبلی و جدید CDC پایه ریزیشد.
جهت انجام این مطالعه اینده نگر،اطلاعات مربوط به نظام مراقبت بیماران 4 بخش مراقبت ویژه بیمارستاندر طول مدت یک ماه جمع آوری شد.تشخیص پنومونی ناشی از ونتیلاتوربا تعاریف قبلیCDC(PNEU1-3)بر اساس علایم کلینیکی، رادیوگرافی و شواهد میکروبیولوژی و وقایع وابسته به ونتیلاتور(VAE) بر اساس تعاریف جدید CDCانجام شد.
پنومونی وابسته به ونتیلاتور در طول یک ماه وجود داشت که همگی PNEU2 بودند. وقایع مربوط به ونتیلاتور، در 6 مورد(50%) دیده شد؛ 2 مورد(33%)عوارض عفونی وابسته بهونتیلاتور(IVAC)و 4 مورد(67%)امکان پنومونی وابسته بهونتیلاتور(PVAP)بودند .وقایع مربوط به ونتیلاتور، حدود نیمی از موارد پنومونی وابسته به ونتیلاتور را مشخص کرد. آزمون ناپارامتری مک نمار اختلاف آماری معنی داری بین دوروش نشان نداد P=NS)) .میزان توافق به دست آمده بین دوروش با استفاده از آماره کاپا 0.656 بود.
نتیجه گیریدر مطالعه ما، پایش VAE، تنها نصف موارد VAP را نشان داد،ولی از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دو روش وجود نداشت که می تواند ناشی از تعداد کم موارد پنومونی و کوتاهی طول دوره مطالعه باشد. طراحی مطالعات با تعداد نمونه های بیشتر که اعتبار و درستی وقایع وابسته به ونتیلاتور را ارزیابی کند،ضروری به نظر می رسد. با توجه به اینکه روش استاندارد طلایی برای تشخیص VAP نداریم.این دو روش نیاز به مقایسه با یک روش استاندارد جهت تعیین حساسیت و ویژگی دارند.