تاثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش میزان اضطراب مرگ زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر

از مسائل مهمی که بیماران عروق کرونر با آن روبه رو هستند مشکلات روحی و روانی مانند اضطراب مرگ می باشد که اکثر بیماران آن را تجربه می کنند و به همین سبب موجب کاهش کیفیت زندگی و افزایش خطر مرگ می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش میزان اضطراب مرگ زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر می باشد.
این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی، دو گروهی و سه مرحله ای است که بر روی 30 زن مبتلا به بیماری عروق کرونر که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند، انجام شد. گروه آزمایش طی 8 جلسه 2 ساعته (هفته ای یک جلسه) به مدت 2 ماه به صورت گروهی تحت مداخله درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفت. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل، بعد و در دوره پیگیری مداخله به کمک مقیاس اضطراب مرگ مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس اضطراب مرگ Templer (1970) بود و به منظور دستیابی به نتایج از نرم افزار SPSS و تحلیل کوواریانس تک متغیره و میانگین تعدیل شده استفاده شد.
یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش میزان اضطراب مرگ مبتلایان تاثیر معنی داری داشته است (0/001>P). این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید.
با توجه به تاثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش میزان اضطراب مرگ مبتلایان و تداوم اثر آن، به کارگیری این روش در همه سطوح پیشگیری و درمان مبتلایان به بیماری های جسمی ضروری به نظر می رسد.