بررسی نقش قانون تفکیک و افراز در ساختار فیزیکی شهر یزد

شهرها به عنوان شکل غالب سکونت گاه های انسانی و جایگاه توسعه، رشد موجود را با زمین و ساختمان ها نمایان می سازد. مسئله تفکیک و افراز از اهم مسایل شهری و شهرسازی و پایه و اساس رشد موزون شهر و اجرای طرح های شهری می باشد. باتوجه به حساس بودن بعضی از اراضی که مستقیما در شکل آینده شهر تاثیر می گذارد،مانند اراضی اطراف شهر که مستقیما مورد بورس با زیزمین قرار می گیرند دخل و تصرف در این اراضی،صدمات جبران ناپذیری را بر پیکر شهرها وارد می سازد؛ که پژوهش حاضر با ماهیت کاربردی–توسعه ای و با ترکیبی از روش های توصیفی، اسنادی و تحلیلی، اطلاعات و داده های را در رابطه با قانون تفکیک و افراز در شهر یزد مورد تجزیه و تحلیل قرار داده که نتایج نشان می دهد، رهاسازی زمین در محلات، تکه پاره بودن اراضی در نتیجه تفکیک و افراز و در پی آن خود قانون تفکیک و افراز در اثر کهنگی و مشخص نبودن بعضی از اصول موجب سردرگمی سازمان ها و سود جویی زمین خواران گردیده که اثرات آن بر نامنظم بودن شکل و ساختار شهر در محلات و همچنین فاصله افتادن بین اراضی و محلات می باشد.