مطالعه تجربی نیروها و انرژی مخصوص در سنگ زنی کامپوزیت سیلیکون کارباید تقویت شده با فیبر کربن با روش های مختلف روانکاری

کامپوزیت های پایه سرامیکی دسته جدیدی از مواد با تکنولوژی پیشرفته هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای سوپر آلیاژهای فلزی باشند. این کامپوزیت ها به دلیل خصوصیات برجسته شامل وزن خیلی پایین، سختی و چقرمگی نسبتا بالا و مقاومت به خوردگی و سایش زیاد کاربردهای گسترده ای در صنایع مدرن پیدا کرده اند. به دلیل سختی بالا و ساختار ناهمگون، فرآیند سنگ زنی این کامپوزیت ها ناپایدار و همراه با نیروها و دماهای بالا در حین فرآیند ماشینکاری است. هدف این پژوهش غلبه بر مشکل سنگ زنی این کامپوزیت ها با تحلیل و شناخت تاثیر پارامترهای عمده سنگ زنی شامل سرعت برش، سرعت پیشروی و عمق بار بر نیروها، انرژی مخصوص و نسبت نیروی سنگ زنی در سه محیط مختلف شامل سنگ زنی خشک، سنگ زنی با سیال برشی و روش روانکاری کمینه می باشد. برای ارزیابی معنی دار بودن تاثیر پارامترهای ورودی بر پاسخ ها و همچنین به دست آوردن معادلات پیش بینی از آنالیز واریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش روانکاری کمینه موثرترین روش روانکاری و خنک کاری می باشد بطوریکه موجب کاهش نیروهای مماسی سنگ زنی به میزان 38.88% و نیروهای عمودی به مقدار 31.16% نسبت به سنگ زنی خشک می گردد، در حالیکه مقادیر کاهش نیروها در سنگ زنی با سیال برشی برابر 34.22% برای نیروهای مماسی و 24.81% برای نیروهای عمودی نسبت به سنگ زنی خشک است. همچنین ملاحظه گردید که افزایش سرعت برش باعث کاهش نیروها و نسبت نیروی سنگ زنی و افزایش انرژی مخصوص می گردد در حالیکه افزایش سرعت پیشروی و عمق بار باعث افزایش نیروها و نسبت نیروی سنگ زنی و کاهش انرژی مخصوص می شود.