بررسی عددی عوامل موثر بر کارایی محرک های پلاسمایی پایا و ناپایا بر روی جریان هوای عبوری از روی صفحه تخت

توانایی کنترل جریان، یکی از نیازهای اساسی در علم مکانیک سیالات است که پیوسته توسط محققین دنبال می شود. یکی از روش های نوین در این حیطه، استفاده از عملگرهای پلاسمایی است که به وسیله ی تزریق ممنتوم به لایه مرزی، سبب تاخیر در وقوع پدیده جدایش می شود. هدف از این بررسی، کمک به بهینه سازی پرامترهای الکتریکی به منظور دستیابی به گردابه های تولیدی قوی تر و به دنبال آن باد یونی موثرتر، ایجاد شده توسط محرک های پلاسمایی تخلیه سد دی الکتریکی پایا و ناپایا (موج ورودی به این محرک دارای رفتار غیردائمی می باشد) بر روی جریان هوای عبوری از روی یک صفحه تخت می باشد. برای این منظور، صفحه تخت مذکورتحت جریان هوای عبوری با سرعت m/s5 شبیه سازی گردید. پروفیل های سرعت متوسط باد یونی القایی نشان داد که در هر دو محرک پایا و ناپایا، با افزایش فرکانس و ولتاژ اعمالی به محرک ، سرعت متوسط جریان افزایش می یابد و به سطح نزدیک تر می گردد. همچنین در محرک ناپایا با افزایش سیکل وظیفه قدرت گردابه های تولید شده توسط محرک های پلاسمایی افزایش می یابد. در ادامه با بررسی های انجام شده بر روی سرعت باد یونی القایی در موقعیت های مختلف بر روی صفحه (در بالا دست و پایین دست محرک)، مشاهده گردید که مقدار ماکزیمم سرعت متوسط جریان در پایین دست محرک و در نزدیکی سطح اتفاق می افتد.