مشخصه های رویشی کلن های بومی و غیر بومی صنوبر در نهالستان اردبیل

مشخصه های مناسب رویشی و مقاومت به آفات و بیماری های نهال های صنوبر درخزانه های تولید نهال، نقش به سزایی در انتخاب کلن یا گونه مناسب برای توسعه و ترویج آنها دارد. بدین منظور مشخصه های رشد ارتفاعی، قطری، درصد زنده مانی، درصد یکنواختی و درصد آلودگی به آفت و بیماری 34 کلن صنوبر بومی و غیر بومی در یک دوره رویشی در خزانه آزمایشی واقع در نهالستان اردبیل مورد بررسی قرار گرفت. کمینه زنده مانی در کلن های بومی و غیر بومیP. euramericana، P.-nigra، P. deltoides و P. alba به ترتیب83 ، 78، 65 و13 درصد بود این در حالی است که در کلن های گونه P. alba زنده مانی از 61 درصد تجاوز نکرد. در بین 17 کلن P. nigra، بیشترین میانگین رویش ارتفاعی (180سانتی متر) را کلن غیر -بومیP.n .56.75 به خود اختصاص داد. در میان کلن هایP. alba بیشترین رویش ارتفاعی (131سانتی متر) به کلن غیر-بومیP.a.17.60 تعلق داشت. بیشترین رویش قطری و ارتفاعی در بین کلن های غیر بومی P. deltoides به P.d.73.51 وP.d.69.55 و در بین کلن های غیر بومی P. euramericana به کلن P.e .triplo اختصاص داشت. از نظر ابتلا به آفات و بیماری ها، کلن های بومیP. nigra و P. alba در مقایسه با کلن های غیر بومی مقاومت بهتری نشان دادند. به طور کلی اغلب کلن های غیر بومی جزء کلن های برتر بودند که در کنار برخی کلن های بومیP. nigra می توانند برای تولید نهال و درختکاری در اقلیم مشابه استان، معرفی شوند.