بررسی پایایی نسبی و مطلق چندی از آزمون های پردازش شنوایی فارسی برای گوش دادن دایکوتیک و بازشناسی گفتار در حضور نویز در کودکان بهنجار 12-6 ساله

ارزیابی پردازش شنوایی در کودکان به وسیله آزمون های ویژه با حساسیت تایید شده انجام می شود. برای هر آزمون ساخته یا بومی سازی شده باید مدارکی برای اثبات پایایی قابل قبول آن وجود داشته باشد. اخیرا دو آزمون شنوایی دایکوتیک و دو آزمون بازشناسی گفتار در حضور نویز از آزمون های پردازش شنوایی به زبان فارسی ساخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی پایایی بازآزمایی آزمون های نامبرده در کودکان بهنجار انجام شد.

مطالعه مشاهده ای-تحلیلی حاضر بر روی چهل کودک 12-6 ساله از دو مدرسه ابتدایی در شهر تهران انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل: راست دست بودن، حساسیت شنوایی محیطی طبیعی (20>دسی بل HL در محدوده فرکانسی 4000-500 هرتز) و عملکرد تحصیلی طبیعی بودند. آزمون های شنوایی بازشناسی کلمات و اعداد فارسی در نویز و آزمون های کلمات و جملات رقابتی فارسی در دو جلسه با شرایط مشابه با فاصله زمانی چهل و پنج روز انجام شد. هر دو شاخص پایایی نسبی و مطلق محاسبه گردید.

میانگین آزمون های بازشناسی شنوایی کلمات و اعداد فارسی در نویز بین دو جلسه آزمون و بازآزمون تفاوت معناداری نشان ندادند. آزمون های شنوایی دایکوتیک در جلسه بازآزمون به طور معناداری بهبود امتیاز نشان دادند. ضریب پایایی درون رده ای برای آزمون های بازشناسی شنوایی کلمات و اعداد فارسی در نویز 65/.-6/. و برای آزمون های شنوایی دایکوتیک 9/.-6/. به دست آمد.آزمون های بازشناسی اعداد فارسی در نویزو بازشناسی کلمات رقابتی، پایایی مطلق بالاتری را در مقایسه با آزمون های بازشناسی کلمه در نویز و بازشناسی جملات رقابتی به ترتیب نشان دادند.

هرچند عملکرد کودکان در جلسه بازآزمون برای آزمون های دایکوتیک اندکی بهتر شده است، با این حال به نظر می رسد که آزمون های پردازش شنوایی مورد استفاده در مطالعه حاضر از پایایی آزمون-بازآزمون کافی در کودکان بهنجار برخوردارند.