رابطه سرمایه فرهنگی با سلامت روان جوانان: یک مطالعه مقطعی

سرمایه فرهنگی محتوای مرکزی روابط اجتماعی و تعیین کننده شیوهی زندگی افراد است. از آنجا که ابعاد ذهنی و عینی سرمایه فرهنگی میتواند منابع تسهیل کننده نحوه احساس، اندیشه، عمل، شناخت، فهم و ادراک جهان پیرامونی باشد؛ به نظر میرسد سرمایه فرهنگی با بسیاری از ابعاد زندگی هر فرد از جمله سلامت وی ارتباط داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه فرهنگی و سلامت روان جوانان شهر تهران انجام گرفت.
جامعه آماری در این مطالعه مقطعی جوانان 18 تا 29 ساله شهر تهران بودند. سرمایه فرهنگی با استفاده از یک پرسشنامه کوتاه و سلامت روان با ابزار GHQ-12 سنجیده شد. در این مطالعه متغیر وابسته (سلامت روان) با استفاده از نقطه برش به دو حالت (سلامت روان مطلوب و نامطلوب) تقسیم شده و در تحلیل به کار گرفته شد، سپس رابطه این دو با استفاده از آزمونهای آماری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.
در مجموع 164 نفر جوان (46/4 درصد زن و 53/6 درصد مرد) در این مطالعه شرکت کردند. میانگین (انحراف معیار) سنی شرکتکنندگان (3/33) 23/75 سال و میانگین (انحراف معیار) سالهای تحصیل آنها (2/75)13/40 سال بود. میانگین (انحراف معیار) نمره سرمایه فرهنگی و سلامت روان شرکتکنندگان به ترتیب (0/54)2/95 و (0/50)2/38 بود. نتایج تحلیل رگرسیون داده ها نشان داد، بین سرمایه فرهنگی و سلامت روان پاسخگویان پس از تعدیل با متغیرهای زمینهای از جمله سن، جنسیت، تحصیلات و شغل پاسخگویان رابطه معناداری وجود دارد.
با توجه به نتایج این مطالعه مبنی بر بهبود سلامت روان با افزایش میزان سرمایه فرهنگی درجوانان، به نظر می رسد به نظر می رسد ارتقای سرمایه فرهنگی زمینه افزایش آگاهی و شناخت در میان جوانان نسبت به استفاده از محصولات فرهنگی را فراهم می نماید و این امر به نوبه خویش موجب تامین و ارتقای سلامت روان آنها می شود.