نظریه زمینه ای فرایند شکل گیری نگرش به ازدواج: یک مطالعه کیفی

با توجه به این که تاکنون الگویی در تبیین چگونگی شکل گیری نگرش به ازدواج در کشور ارایه نشده است، مطالعه حاضر با هدف ارایه نظریه زمینه ای فرایند شکل گیری نگرش به ازدواج انجام گرفت.
این پژوهش از نوع کیفی بود که با استفاده از نظریه زمینه ای در سال تحصیلی 94-1393 انجام شد. از بین دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، 18 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته و عمیق بود. برای تحلیل داده ها از کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری و انتخابی) Strauss و Corbin استفاده گردید.
«تغییر نسبی در نگرش به ازدواج» الگوی پارادایمی پژوهش حاضر بود. طبقه عوامل فرهنگی- اجتماعی، تجربیات اولیه و مشاهده الگوهای ناقص به عنوان شرایط علی، آگاهی و شناخت یکدیگر، حمایت های مادی و معنوی و ادراک حرمت و قداست ازدواج به عنوان شرایط مداخله گر، فشارهای ازدواج، دخالت والدین و انتقال بین نسلی و همچنین، عوامل اقتصادی به عنوان شرایط زمینه ای، و راهبردهای مقابله متناسب با نگرش به عنوان کنش های تعاملی و رشد شخصی ادراک شده و اشتیاق به ازدواج، دوسوگرایی در تمایل به ازدواج و بالا رفتن سن ازدواج نیز به عنوان پیامد این الگوی پارادایمی مشخص گردید.
بر اساس الگوی کشف شده، تغییر نگرش به ازدواج به عنوان عامل اساسی ترغیب کننده جوانان به ازدواج، طی رویکردی کلی و سیستمی صورت می گیرد. بر اساس این رویکرد، اقداماتی مانند ترویج الگوهای موفق ازدواج در جامعه، حمایت های مادی و معنوی والدین، آموزش راهبردهای مقابله ای متناسب با چالش های ازدواج، افزایش مهارت های آمادگی ازدواج و حمایت دولت در تشکیل هسته های مشاوره ازدواج توصیه می شود.