فراگیری یک زبان در جایگاه اقلیت با بکارگیری راهبردهای کلامی و روش خواندن محاوره ای

گرایش به تربیت فرزندی که قادر به تکلم به دو زبان باشد، در برخی زوج ها در جامعه ی تک زبانه وجود دارد که بطور طبیعی نمی توانند این موقعیت را برای کودک خود به وجود آورند. بسیارند والدینی که به زبانی غیر از زبان مادری خود نیز تکلم می کنند و مایلند که این علاقه را در فرزندشان نیز به وجود آورند. حال این سوال مطرح می شود که چگونه می توان کودکی دوزبانه را بدون ایجاد احساس اجبار در وی، تربیت کرد. این مقاله به معرفی راهبردهای کلامی ای می پردازد که در شرایط دو زبانگی زودرس به کار برده می شوند. این مطالعه ی درزمانی بر فرآیند اکتساب زبان فرانسه به هنگام استفاده از روش «یک والد، یک زبان» نزد یک کودک سه ساله با والدین ایرانی و در جامعه ی تک زبان ایران صورت می گیرد. داده های این مقاله حاصل جلسات ضبط شده ی مکالمات بین مادر و فرزند در بازه ی زمانی 36-40 ماهگی کودک است که در بردارنده جلسات بازی و خواندن محاوره ای است. بوجود آوردن موقعیت هایی که در آن حضور زبان فرانسه به هنگام تبادلات کلامی در اولویت است، منجر به تغییرات در عادت های زبانی کودک می گردد و به وی این فرصت را می دهد تا بتواند بیشتر از زبان فرانسه استفاده کند.