مقایسه تاثیر 12 هفته تمرین بادی بالانس و عضلات کف لگن بر شدت کمردرد دوران بارداری

کمردرد، یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی - عضلانی است که اکثر زنان آن را برای اولین بار در دوران بارداری تجربه می کنند. کمردرد در دوران بارداری می تواند باعث ناتوانی و یا کاهش کیفیت زندگی زنان باردار شود. تمرینات ورزشی، یکی از گزینه های درمان و پیشگیری از کمردرد طی دوران بارداری است که به نظر می رسد محدودیت ها و عوارض سایر روش های درمانی را نداشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر 12 هفته تمرین بادی بالانس و کگل بر شدت کمردرد دوران بارداری انجام شد.
این مطالعه نیمه تجربی در سال 1394 بر روی 60 زن نخست باردار مبتلا به کمردرد بارداری انجام شد. شرکت کننده ها در چهار گروه 15 نفری: تمرین بادی بالانس، تمرین کگل، ترکیب بادی بالانس-کگل و گروه کنترل قرار گرفتند و به مدت 12 هفته تمرینات را انجام دادند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس 10 نمره ای دیداری درد (VAS) بود که نمره درد بیمار قبل از انجام تمرینات و در ماه آخر بارداری ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی زوجی و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
در پایان مداخله، میانگین کمردرد بارداری در گروه بادی بالانس و تمرین ترکیبی کاهش معنا داری داشت (05/0>p)، میانگین کمردرد بارداری گروه کگل، هرچند بعد از تمرین کاهش داشت، اما از نظر آماری معنی دار نبود (138/0=p). میانگین کمردرد بارداری گروه کنترل نیز افزایش معناداری داشت (0001/0=p). بین تاثیر تمرینات کگل و ترکیب بادی بالانس-کگل بر کمردرد بارداری تفاوت معناداری وجود داشت (006/0=p). همچنین 12 هفته تمرین بادی بالانس، تمرین کگل و ترکیب بادی بالانس-کگل بر کاهش شدت کمردرد دوران بارداری تاثیر معناداری داشت (0001/0=p).
پروتکل تمرینی بر پایه بادی بالانس و کگل باعث بهبود کمردرد دوران بارداری می شود، ولی تمرین بادی بالانس باعث کاهش بیشتر کمردرد بارداری می شود.