بررسی مقایسه روش های کشت و PCR در تعیین شیوع مایکوپلاسما هومینس نمونه های اندوسرویکس بیماران مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1395

باکتری مایکوپلاسما هومینیس به طور همزیست در دستگاه تناسلی زنان زندگی می کند. بررسی های انجام شده در سال های اخیر نشان می دهد که حضور این باکتری مرتبط با اختلالاتی از قبیل واژینوز، ناباروری، سقط و زایمان زودرس می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی مایکوپلاسما هومینیس در زنان مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد.
این مطالعه اپیدمیولوژیک - توصیفی در سال 1395 بر روی 234 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه نازایی بیمارستان زنان فاطمیه شهر همدان انجام گرفت. با استفاده از سواب، از اندوسرویکس 234 بیمار زن که حداقل یکی از علائم واژینوز، ناباروری، سقط و زایمان زودرس را داشتند، نمونه برداری انجام شد. از محیط کشت با حذف مرحله فیلتراسیون و از تکنیک مولکولی PCR برای ردیابی ژن 16s rRNA به عنوان دو روش تشخیص باکتری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون مک نمار انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
فراوانی مایکوپلاسما هومینیس در هر دو روش، 7/13% به دست آمد. ضریب همبستگی بین روش های کشت و PCRبرای تشخیص این باکتری نسبتا مطلوب بود (5/0=k). تعداد 41 نفر (4/24%) از بیماران با سابقه حداقل یک بار سقط جنین و 148 نفر (2/14%) از بیماران دارای واژینوز، از نظر مایکوپلاسما آگار مثبت تشخیص داده شدند. بیشترین شیوع مایکوپلاسما هومینیس در محدوده سنی 39-30 سال مشاهده شد.
اگرچه تکنیک مولکولی PCR حساسیت بالایی در تشخیص مایکوپلاسما هومینیس دارد، ولی روش کشت تغییر یافته برای تشخیص این باکتری از حساسیت قابل قبولی برخوردار می باشد.