ارزیابی تاثیر اجرای روش یادگیری مبتنی بر گروه (TBL) بر یادگیری درس دیابت در دانشجویان پرستاری

امروزه در آموزش پرستاری، تکنیک های یادگیری فعال جایگزین مناسبی برای روش های سنتی به حساب می آیند و در این راستا اجرای یادگیری مبتنی بر گروه (TBL) یکی از انتخاب های پیش رو است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر روش یادگیری مبتنی بر گروه بر یادگیری درس دیابت در دانشجویان پرستاری است.
مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی قبل و بعد و تک گروهی است. برای دانشجویان سال دوم پرستاری از یک طرح TBL تعدیل شده جهت ارائه مباحث مرتبط با بیماری دیابت استفاده گردید. پس از طراحی آزمون های استاندارد، دانشجویان طی این دوره آموزشی، پس از پیش آزمون در یک کارگاه TBL پنج ساعته شرکت نموده و به منظور بررسی بقای مطالب بعد از سه ماه پس آزمون به عمل آمد. یک پرسشنامه بررسی درک دانشجویان از شیوه TBL نیز در انتهای دوره در اختیار آنان قرار گرفت. داده ها نهایتا توسط نرم افزار آماری SPSS (Ver.20) و با آزمون های توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید.
میانگین و انحراف معیار پیش آزمون و پس آزمون دانشجویان به ترتیب 62/2±60/15 و 57/3±50/27 بود که از این حیث اختلاف مابین آن ها معنی دار بود. همچنین مابین نمرات آزمون تعهد آمادگی فردی و آزمون تعهد آمادگی گروهی اختلاف معنی دار آماری مشاهده گردید. برحسب تفکیک جنسیت تنها در آزمون IRAT اختلاف نمرات دانشجویان معنی دار بود (001/0> P). همچنین دانشجویان قوی و ضعیف به یک میزان از TBL نفع برده بودند. در پرسشنامه رضایت از TBL نیز دانشجویان دیدگاه کاملا مثبتی ارائه دادند.
بر اساس توانایی TBL در بهبود عملکرد امتحانی و بقاء مطالب، این رویکرد می تواند در آموزش پرستاری به عنوان یک رویکرد جایگزین شیوه های سنتی موردتوجه قرار بگیرد؛ بدین هدف که ارتقاء کیفیت آموزش دانشجویان پرستاری بتواند به بهبود کیفیت خدمات ارائه شده آنان در بالین بینجامد.