بررسی میزان خودکارآمدی و الگوی شیردهی و عوامل پیشگویی کننده آن در مادران ساکن استان قزوین

شیر مادر به واسطه فواید فیزیولوژیک و سایکولوژیک برای مادر و کودک بهترین غذا برای شیرخوار شناخته شده است. بااین وجود میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر در ایران با افزایش سن شیرخوار ماه به ماه کاهش می یابد. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط شناسایی خودکارآمدی شیردهی و الگوی شیردهی و عوامل موثر بر آن انجام شد.
این مطالعه کوهورت آینده نگر بر روی 350 زن بستری در بخش پس از زایمان مرکز آموزشی و درمانی کوثر شهر قزوین که طی 24 ساعت گذشته زایمان کرده بودند انجام شد. نمونه گیری در دو مرحله انجام شد. پرسشنامه دموگرافیک - مامایی و خودکارآمدی شیردهی در بیمارستان تکمیل شد. سپس در 2 مقطع زمانی (1 و 3 ماه پس از زایمان) چک لیست الگوی شیردهی از طریق تماس تلفنی تکمیل شد. داده ها از طریق آزمون های آماری تی، کای دو و رگرسیون لجستیک با سطح معنی داری 05/0 p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از بین شرکت کنندگان در مطالعه 3/88 درصد شیردهی را در بیمارستان آغاز کرده و در ماه سوم پس از زایمان 78 درصد شیردهی انحصاری داشتند. میزان خودکارآمدی شیردهی در حد مطلوبی نبود (65/7 ± 28/57). شروع مراقبت های بارداری در سه ماهه اول بارداری، شروع شیردهی در 1 ساعت پس از زایمان و خودکارآمدی شیردهی، شیردهی انحصاری را در ماه سوم پس از تولد پیشگویی کرده بودند.
تلاش برای تشویق مادران به شیردهی و مداخله جهت ارتقا خودکارآمدی شیردهی و همچنین توجه به جایگاه پرسنل بهداشتی در ارتقا میزان شیردهی باید در سیاست گذاری های بهداشت عمومی گنجانده شود تا بدین وسیله از قطع زودهنگام شیردهی انحصاری جلوگیری شود.