آنتی بادی های مونوکلونال و مهارکننده های نسل جدید در درمان سرطان معده: یافته های اخیر و دیدگاه های آینده

سرطان معده به لحاظ شیوع چهارمین بیماری در جهان محسوب می شود و سالانه حدود یک میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا می شوند و نزدیک به 700000 نفر هر ساله جان خود را به خاطر آدنوکارسینومای معده از دست می دهند. روند بیماری زایی سرطان معده از طریق چندین مسیر مولکولی تغییریافته صورت می گیرد، که می تواند از طریق آنتی بادی های مونوکلونال اختصاصی مورد هدف قرار گیرند. در سال های اخیر استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال موفقیت قابل توجهی را در درمان سرطان مهیا کرده است. آنتی بادی های مونوکلونال مولکول های تولید شده آزمایشگاهی هستند که تغییراتی را در راستای اتصال دقیق به جایگاه های خاص، متحمل شده اند. این داروها عملکردی مشابه با آنتی بادی های تولید شده طبیعی در داخل بدن (به عنوان بخشی از پاسخ سیستم ایمنی) دارند. این مولکول ها در درمان بسیاری از بیماری ها نظیر انواعی از سرطان ها نقش دارند. در درمان سرطان، آنتی بادی های دارای عملکرد دوگانه برای هدفگیری مجدد سلول های افکتور ایمنی برای تخریب سلول توموری (ایمونوتراپی سرطان) یا خنثی سازی دو مسیر پیام رسانی مختلف از طریق غیرفعال سازی گیرنده یا لیگاند به کار گرفته می شوند. به نظر می رسد توسعه این نوع از ترکیبات درمانی در راستای درمان بهینه انواع سرطان ها از جمله سرطان معده امری اجتناب ناپذیر می باشد. هدف از این مطالعه، توصیف استراتژی های مبتنی بر هدف گیری مولکولی با استفاده از آنتی بادی ها و مهارکننده های نسل جدید برای درمان سرطان معده می باشد.