تاملی در محتوا و مضمون رسائل فارسی پیر هرات با تاکید بر دو مفهوم «عشق و محبت» و «جایگاه انسان کامل»

رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری با بهره گیری از یکی از گونه های زبانی خاص از ساحتی تجربی و معنایی ویژه سخن می گوید، ازاین رو باید با تاملی ژرف به اندرون آن قدم نهاد و معنای نهایی را دید و دریافت، زیرا این زبان پیرایه ای بر آن معنا نیست، بلکه با آن هم سو و هم عنان است، این رسائل در مجموعه ای بالغ بر هیجده رساله در عباراتی آراسته به سجع و دیگر آرایه های بلاغی درخور تامل است.
پژوهش حاضر بر آن است که مضامین محتوایی این رسائل را با تاکید بر دو مفهوم «عشق و سرسپردگی» به عنوان توان مایه معنوی گذار از طریق حق؛ و جایگاه «انسان کامل» و محوریت وجودی او به عنوان هدف غایی خلقت، بررسی و مقایسه ای ضمنی با برخی از آثار عرفانی او کند.
به جز این برآیندهای نهایی، پژوهش حاضر حاکی از هم گونی و هم سانی مضامین رسالات با امهات آثار عرفانی و سیر دایره وار و رو به تکامل عشق و معرفت و منزلت انسان کامل به عنوان کلمه فاصل و جامع و روح عالم (انسان کبیر) است.