کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی و تاثیر آن بر خصوصیات رشدی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) در شرایط آب و هوایی مشهد

به منظور مطالعه اثرات کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای شیمیایی و آلی بر شاخص های رشدی گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از 1- کود زیستی میکوریزا، 2-کود دامی (منبع گاوی)، 3- کود شیمیایی (NPK)، 4- ورمی کمپوست، 5- شیمیایی+ دامی، 6- شیمیایی+ ورمی کمپوست، 7- شیمیایی+ میکوریزا، 8- دامی+ میکوریزا، 9- ورمی کمپوست+ میکوریزا، 10- دامی+ ورمی کمپوست+ میکوریزا و 11- شاهد. نتایج نشان داد که بالاترین شاخص سطح برگ، میزان ماده خشک و سرعت رشد محصول به ترتیب در تیمارهای کاربرد منفرد کود شیمیایی (89/5)، تلفیق کود دامی+ شیمیایی (9887 کیلوگرم در هکتار) و میکوریزا+ شیمیایی (5/23 گرم بر متر مربع در روز) مشاهده شد و کمترین این صفات به ترتیب در تیمار شاهد (40/3)، تیمار میکوریزا+ دامی+ ورمی (7618 کیلوگرم هکتار) و تیمار کود دامی (9/16 گرم بر متر مربع در روز) به دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که بین عملکرد کاسبرگ با ارتفاع گیاه همبستگی مثبت بسیار بالایی وجود دارد. به طور کلی، نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که مصرف تلفیقی کودهای آلی و شیمیایی در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی، اثرات مثبت بیشتری را بر صفات رشدی چای ترش به همراه داشت. توصیه می شود کشت این گیاه به صورت نشاء در گلخانه حداقل سه ماه قبل از کشت در زمین اصلی صورت گیرد. در صورت عدم کشت به صورت نشاء کشت این گیاه در این منطقه توصیه نمی گردد.