مقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید بر روی تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی آپاندکتومی و کوله سیستکتومی

داروهای متنوعی برای کنترل تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی استفاده می شود. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر اندانسترون با متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی شاهددار تصادفی شده، بر روی 90 بیمار کاندید عمل جراحی باز آپاندکتومی و کوله سیستکتومی مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود، در سال 1395 انجام شد .بیماران به سه گروه مساوی دریافت کننده اندانسترون، متوکلوپرامید و پلاسبو تقسیم شدند. هر یک از داروهای اندانسترون، متوکلوپرامید و پلاسبو 30 دقیقه قبل از پایان عمل، به صورت وریدی به بیماران تزریق شد. سپس در ساعت های اول، ششم، دوازدهم و 24 ساعت پس از عمل جراحی، شدت تهوع و استفراغ بیماران بر اساس VAS ثبت گردید.
میانگین سنی کل بیماران 6/18±4/36 سال بود. تعداد 47 نفر (2/52%) مذکر و بقیه مونث بودند. تعداد 63 نفر (70%) آپاندکتومی و 27 نفر (30%) عمل کوله سیستکتومی شدند. نتایج نشان داد که میانگین امتیاز شدت تهوع در سه گروه تفاوت معنی داری داشت. این اختلاف مربوط به بیماران گروه اندانسترون با پلاسبو و گروه متوکلوپرامید با پلاسبو بود و بین دو گروه اندانسترون و متوکلوپرامید فقط در زمان های ساعت اول و ششم، تفاوت معنی دار وجود داشت.
تاثیر هر دو داروی اندانسترون و متوکلوپرامید در کنترل تهوع و استفراغ به طور معنی داری بیشتر از پلاسبو بود. اندانسترون طی ساعت اول و ششم پس از عمل، تاثیر بیشتری نسبت به متوکلوپرامید داشت.