رابطه شفقت خود با شدت درد، فاجعه آفرینی، خودکارآمدی درد و عواطف در زنان مبتلا به درد عضلانی- اسکلتی

درد یکی از رایج ترین مشکلات بهداشتی است. ذاتا پژوهش با هدف بررسی رابطه شفقت خود با شدت درد، فاجعه آفرینی، خودکارآمدی درد و عواطف در زنان مبتلا به درد عضلانی- اسکلتی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور از بین زنان مبتلا به درد های عضلانی- اسکلتی مراجعه نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت 180 ،1394 کننده به کلینیک ها و مطب های خصوصی ارتوپدی در زمستان کنندگان به ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه های شفقت خود، چند بعدی درد، فاجعه آفرینی درد، خودکارآمدی درد، عواطف مثبت و منفی پاسخ دادند. همچنین داده های حاصل از پژوهش با استفاده از ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون حاکی از وجود رابطه منفی و معنادار بین شفقت خود با شدت درد، فاجعه آفرینی درد، عواطف منفی و رابطه مثبت و معنادار با خودکارآمدی درد و عواطف مثبت بود. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد، که درصد از واریانس 14/4 درصد از واریانس شدت درد، بعد از کنترل تحصیلات و تاهل 10/5شفقت خود بعد از کنترل سن و ناحیه دردناک 25/2 درصد از عواطف مثبت و 10/3 درصد از واریانس خودکارآمدی درد، بعد از کنترل تحصیلات 5فاجعه آفرینی درد، بعد از کنترل سن درصد از عواطف منفی را تبیین نمود. نتایج پژوهش حاضر بیانگر این است، که شفقت خود بعد از کنترل متغیرهای جمعیت شناختی شدت درد، فاجعه آفرینی درد، خودکارآمدی درد و عواطف مثبت و منفی را پیش بینی می کند.