اثر مهار گیرنده وابسته استروژنی آلفا بر سطوح سرمی کمرین، نسفاتین و آپلین متعاقب تمرین استقامتی در رت های نر نژاد ویستار

آدیپوکین ها به عنوان پروتئین های ترشح شده بافت چربی نقش مهمی در کنترل متابولیسم بدن دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر مهار گیرنده وابسته استروژنی آلفا (ERRα) بر سطوح سرمی کمرین، نسفاتین و آپلین در موش های صحرایی متعاقب 4 هفته تمرین استقامتی بود.
در این مطالعه تجربی از 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به چهار گروه مساوی به صورت تصادفی تقسیم شدند که شامل گروه های کنترل، کنترل+XCT790، تمرین استقامتی، تمرین استقامتی+XCT790 بودند. از XCT790 به عنوان مهار کننده ERRα با دوز 48/0 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی استفاده شد. گروه های تمرینی به مدت چهار هفته (پنچ جلسه در هر هفته) تمرین استقامتی دویدن انجام می دادند. در شروع تمرین، سرعت 15 متر بر دقیقه و زمان 20 دقیقه بود و به سرعت 27 متر بر دقیقه به مدت 50 دقیقه افزایش یافت. برای اندازه گیری سطوح سرمی آپلین، کمرین و نسفاتین از تکنیک الایزا و از تحلیل واریانس یک طرفه به همراه آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین گروهی استفاده شد.
سطوح سرمی آپلین (168/0P=) و کمرین (397/0P=) در گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل سالم تفاوت معنی داری نداشت، اما سطوح سرمی نسفاتین در گروه تمرین استقامتی افزایش معنی داری را نشان داد (001/0P=). همچنین، سطوح سرمی آپلین (033/0P=) در گروه کنترل سالم+ XCT790در مقایسه با گروه کنترل سالم به طور معنی داری کاهش یافت و اما سطوح سرمی نسفاتین افزایش معنی داری را نشان داد (001/0P=)، در حالی که سطوح سرمی کمرین تفاوت معنی داری با گروه کنترل نشان نداد (718/0P=).
یافته ها نشان می دهدکه نسفاتین-1 فاکتوری تمرین پذیر است و احتمالا در شرایط اختلال هومئوستاز انرژی که ناشی از مهار ERRα است نقش جبرانی ایفا می کند و اما کمرین احتمالا با مهار ERRαدچار تغییر نمی شود.