تاثیر فلزات سنگین و ترکیبات مختلف بستر کاشت بر آنزیم های پاداکساینده و عملکرد لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L. cv. Sadri)

به منظور بررسی تاثیر فلزات سنگین بر آنزیم های پاداکساینده در لوبیا چیتی رقم صدری تحت ترکیبات مختلف بستر کاشت آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه یاسوج در سال 1392 اجرا گردید. عامل اول شامل چهار نوع فلزات سنگین (شاهد، نیترات کادمیوم، نیترات سرب، نیترات نیکل و سولفات مس با غلظت 50 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و عامل دوم شامل ترکیبات مختلف بستر کاشت در چهار نوع (شاهد (خاک معمولی)، کمپوست، ورمی کمپوست و خاک اره) بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز مربوط به بستر کاشت خاک اره بود که نسبت به شاهد به ترتیب 36/21 و 94/11 درصد افزایش نشان داد؛ اما با افزودن کمپوست و ورمی کمپوست فعالیت این دو آنزیم کاهش یافت. تمام انواع فلزات سنگین فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش و پروتئین محلول برگ را کاهش دادند و میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز فقط در سطح نیترات سرب کاهش یافت. فلزات سنگین به غیر از نیترات سرب، وزن دانه در بوته را نسبت به سطح شاهد (بدون فلزات سنگین) کاهش داد. بیشترین میزان وزن دانه در بوته در سطح نیترات سرب و کمترین آن در نیترات کادمیوم مشاهده شد. در کل می توان گفت که کاربرد کمپوست و ورمی کمپوست به عنوان یک کود آلی سرشار از عناصر ماکرو و میکرو است می تواند نقش مثبتی را در تعدیل اثرات فلزات سنگین ایفا کند و با کاهش اثرات سمی فلزات سنگین منجر به کاهش فعالیت آنزیم های پاداکساینده شود.