مقایسه فراوانی و تنوع گونه ای بندپایان گیاه خوار موجود در زراعت گندم در سامانه های خاک ورزی حفاظتی و متداول در منطقه زرقان فارس

در این پژوهش، فراوانی و تنوع گونه ای بندپایان گیاهخوار موجود در زراعت گندمدر سه سامانه ی کشت بی خاک ورزی، کم خاک ورزی و متداول در دو فصل زراعی متوالی مطالعه شد. نمونه برداری در تمام مراحل رشدی گندم و با استفاده از کارت های زرد چسبنده، دستگاه مکش و تله های خاکی صورت گرفت. از نرم افزار Past برای محاسبه شاخص های تنوع شانون- وینر، سیمپسون، برگر- پارکر و شاخص یکنواختی پیلوجی استفاده شد. گونه ی Psammotethix alianus با فراوانی 30.1 درصد تنها گونه فوق غالب در سامانه ی کم خاک ورزی و گونه های Malachius bipustulatus (26.13%) و Haplothrips tritici (14%) گونه های غالب سامانه ی مذکور بودند. در سامانه بی خاک ورزی (25.6%) P. alianus، H. tritici (24.91%)، Petrobia latens (12.28%) و در سامانه متداول P. alianus (26.66%) وM. bipustulatus (22.78%) گونه های غالب بودند. شاخص شانون در سامانه های بی خاک ورزی، کم خاک ورزی و متداول به ترتیب 2.25، 2.13، 2.26، سیمپسون 0.84، 0.81، 0.84، برگر- پارکر 0.25، 0.30، 0.26 و پیلوجی 0.68، 0.64 و 0.67 تعیین شد. در کل، فراوانی بندپایان در سامانه متداول اختلاف معنی دار با سامانه های بی خاک ورزی و کم خاک ورزی نشان داد. همچنین شاخص های تنوع و یکنواختی در سامانه کم خاک ورزی اختلاف معنی دار با سامانه های متداول و بی خاک ورزی نشان داد.