اثربخشی آموزش برنامه تاب آوری بر خشم و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان تکانشور

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش برنامه تاب آوری بر کنترل خشم و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان تکانشور بود. پژوهش حاضر به شیوه‏ی نیمه‏آزمایشی با طرح پیش‏آزمون-پس‏آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه‏ی آماری پژوهش را کلیه‏ی دانش آموزان دبیرستان شهید غفاری شهرستان کامیاران در سال 95-94 تشکیل می‏دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‏گیری خوشه ای، 30 نفر که در پرسشنامه‏ی تکانشوری بارات نمره های بالایی داشتند انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش، آموزش تاب آوری را طی 9 جلسه60 دقیقه ای دریافت نمودند در حالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه‏ی خشم حالت-صفت اسپیلبرگر و پرسشنامه‏ی بهزیستی روان شناختی ریف استفاده شد. داده ها با روش آماری کورایانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایح تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که آموزش تاب آوری می تواند موجب بهبودی بهزیستی روان شناختی و کنترل خشم دانش آموزان تکانشور شود. بنابراین، توجه به اثربخشی آموزش تاب آوری بر متغیرهای مرتبط بابهزیستی روان شناختی و کنترل خشم در دانش آموزان تکانشور از اهمیت ویژه ای برخوردار است.